10 Ocak 2016 Pazar

Bir "Gençlik nereye" klişesi de benden



Cumartesi kahvaltısına sevgili Hicran ve Murat’a davetliydik.
Minik kızları İpek ile oynamak, 2,5 yaşındaki bir insanla bu kadar rahat anlaştığımı görmek benim için oldukça keyifliydi.
Çocuk sahibi olma fikri hala yorucu gelse de iki gün boyunca “ne tatlıydı di mi?”li cümleler kurdum durdum.
Kahvaltıda konu iş hayatından açıldı ve öğrencilere geldi.

Hicran özel bir üniversitenin PDR (Psikolojik Danışmanlık ve Rehberlik) bölümünde öğretim elemanı.
Girdiği bir derste öğrencilerine “son 1 ay içerisinde sizi rahatsız eden olaylar neler oldu?” konulu bir ödev vermiş.
Başkentte yaşayan üniversite gençliği, Psikolojik Danışman adayları şunları yazmış:
  • ·        Makyajsız dışarı çıkmak zorunda kalmak
  • ·        Dışarıda telefonun şarjının bitmesi
  • ·        Saç düzleştiricisini prizde unutmak
  • ·        Alışveriş yaparken beğendiği kıyafetin bedenini bulamamak
  • ·        Yeni aldığı telefonun yeni modelinin çıkması

Bu arkadaşlar psikolojik danışman olarak görev yapacak ve insanlar içinde bulundukları zor durumlar için bunlardan yardım isteyecekler.
Benim tecrübelerim de bundan çok farklı değil!

Siyasi sorunları, ülkedeki sokağa çıkma yasağını, savaş tehlikesini, şehitleri bir tarafa bıraktık diyelim (nasıl bırakıyorsak, TV izlemiyor haberi yok olsun mesela); Ankara’da yaşayan bir gençsen canlı bomba alarmı korkutucu olmalı bence.
Ya da domuz gribinin tekrar başlamış olması.
Ego şoförü tarafından durakta beklerken ezilen insanlara bi için acımalı.
Her yerde karşına çıkan Suriyeliler hakkında olumlu ya da olumsuz bir hissin olmalı.
"Bu soğuk havada evi olmayanlar, sokaktaki hayvanlar ne yapıyor acaba?" diye bir düşünmelisin.
Ya da hepsini geçtim, tuttuğun takımın yenilmesine üzül de sporla alakan olduğunu anlayayım.
Ne bileyim aradığın kitabı bulamıyor ol da "okuyor" diyeyim.
Yeni yılı yeni bitirdik. "Hediye fiyatları çok yüksek" de, ömrünü geçirdiğin dünyayla bir ilgin olduğu sonucuna varayım.

Kimseyi düşünmüyorsan kendini düşün. "Mezun olunca iş bulabilecek miyim" diye bir kaygı duyar gibi yap en azından.
Yeni çıkan bir reklamda da işlemişler ya, adam "yarınlarından kaygı duyan gençlerimiz" diyor, genç yarın ne giyeceğini düşünüyor.

“Biz böyle değildik sanki” cümlesini sadece yaşlı teyzeler kurar sanıyordum, otuzlu yaşların ilk yarısında bunu sormak için bir yaşlı teyzenin ahını mı aldım, bilmiyorum.
Ama biz üniversite okurken haberleri izlerdik.
Kitap okurduk, tiyatroya giderdik.
Tartışırdık.
Bizimkinden başka hayatlar olduğunun farkındaydık ve onlar için hiçbir şey yapamazsak üzülürdük.
Galiba yaşlanıyorum..
Peki ben yaşlanırken sen nereye gidiyorsun Sevgili Gençlik??





17 yorum:

  1. Valla 20 yaşındayım ama bu gençlikten biri gibi hissetmediğimden kimseyle dostluk kuramıyorum ben de. Bi kitaptan, sinemadan, tiyatrodan bahsettiğinde ööyle bakıyolar insana. Ama civardaki kafeleri sor ne biliym şurda ne giyiym diye sor cevap verir hepsi. Tek bi kitap okumamış, yorum kabiliyeti gelişmemiş, yazım kurallarından hatta ödev hazırlamaktan bile bihaber insanlar okul birincisi olsa ne olmasa ne. Nası dertlerimi kustum ama :D

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. çok güzel yaptın. senin gibi düşünen gençlerin olduğunu bilmek umudumu korumaya yardım ediyor..

      Sil
  2. Sen aldıysan ben de aldım sanki o teyzelerin ahını.. Ya şaka gibi cidden tek sıkıntıları bunlar mıymış? Eee allah başka dert vermesin madem.. Yemin ederim şok oldum ve bu insanların Rehberlik ve Psikolojik Danışmanlık okuyor olması benim içimi ürpertti...

    YanıtlaSil
  3. Ne kötü bir tablo gerçekten:( Ülkemizde o kadar şey vaar ki üzülecek:( Pdr uzmanları olacakların tepkisizliğine bak

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. demek ki psikolojilerini korumak için kendilerini izole ediyorlarsa :)
      inşallah öyledir..

      Sil
  4. 25 yaşında, anneyim. Gerçi beni biliyorsundur. Gençlik nereye gidiyor ben de merak ediyorum. Tek sıkıntıları bu olsun, Allah başka dert vermesin madem. Şaka gibi... İşin acı tarafı PDR okuyor olmaları..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. tabi canım, Allah kimseye dert vermesin.
      sadece dünyadaki insanların acılarından bihaber olanların insanlara nasıl yardımcı olacağını düşünmek kaygı duymamıza sebep oluyor..

      Sil
  5. Aptallar.Dünya ve içinde yaşayan canlılarla hala sağlıklı ilişki kuramamışlar. Hiç mi dışarıya izlerken pencere önüne ekmek kırıntısı arayan bir kuş konmadı, Konduysa da ne giyeceğini düşündüğü için fark etmemiştir gerçi.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. tam onu diyecektim. penceren dışarı "havada nasıl acaba eteğimi giysem mi" diye bakıyorlarsa..

      Sil
  6. Hehe bu gençlikten değil ailelerin biz çektik onlar çekmesin deyip her şeyi onlerine yığmasından kaynaklanıyor , e çocuğun geçim derdi yok , kışın komur derdi yok ne yapsın kırılan saçları yüzünden intiharı duşunen insanlar tanıdım :/ çokkk rahatızz çokk

    YanıtlaSil
  7. Acaba bu gençlik bu vurdumduymazlıkta ileride, başka ülkelerden bana ne? Niye orada savaşayım? Barış ortamı olmalı... demez mi? Vurdumduymaz dediklerimizden barış doğar belki de. Umut her yerde. :D

    YanıtlaSil
  8. Olumlu bir şekilde bakmak istiyorum. Hepsi de büyüyecek,öğrenecek ve hissedecek demek istiyorum.Evet evet öyle olmalı..

    YanıtlaSil
  9. Artık böyle gerçekten. Oturup iki kelamda edemiyoruz cep tel. Den başını kaldırmıyor ki. Dünyadan da bihaberler. Yazık diyorum sadece...

    YanıtlaSil

söyleyecek bir şeyin vardır mutlaka

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...