Durduk yerde geren bi film: Neva

Dün Neva filmine gittik sevdiceğimle.
Ilgın Olut, kendi hikayesini anlattığı kitabını yazmış ve kitap 2000 yılında Dünya Aktüel Ödülleri En Çok Satan Roman Ödülünü almış.
Bu film de kitabın sinemaya uyarlanması.
Kitabı okumadım, yorumu okuyanlara bırakıyorum.
Ama filmi beğendiğimi söyleyemem.
Film bir tıp öğrencisi ile tıp asistanı arasında yaşanan aşkı anlatıyor.
Aslında hepimizin hayatının bir yerinde bir arkadaşından, arkadaşının arkadaşından, bir şekilde tanık olduğu bir hikaye.
Sanatsal anlamda duygular güzel verilmiş, kız tatlı, çocuk yakışıklı, en önemlisi Ankara'da çekilmiş.
Başka bir artısını göremedim.


Gelelim benim yorumuma (izlemek isteyenler burada okumayı bıraksın lütfen):
Çocuk Ankara'da bir tek beni götürmemiş.
Kızcağızın öylesine takıldığı, elini bile tutmadığı eski sözde sevgilisini sorun ediyor da ediyor.
Bir Allah'ın kulu da "kardeşim sen kendine bak önce" demiyor nedense.
Aslında zaten bence çocuğun öfkesi kendisine. Kendi duygu olmadan yaşadığı şeyler için kendisine öfke duyuyor, kendisinden tiksiniyor da bunu kıza yansıtıyor.
Klasiktir ya, erkeğin elinin kiri, kadının namusu, iffeti klişesi.
Oldu gözlerim doldu yavrucuğum..
Aynen böyle bir film işte.
Al ayağının altına patakla güzelce.
Tüm salon sinir olduk.
Ama asıl eğlencelisi kendini tutamayıp tepki veren diğer izleyenlerdi.
Kız savunma yapıyor filmde: 
"-Ama o benim arkadaşım, sıcak kanlı biri, kötü niyeti yok"
Arkamızda oturan çocuk cevap veriyor:
 "-Klasik kız işte, aynı benim Gizem"
Filmdeki çocuk cevap veriyor: "-Benim karım olacaksan bir ..... .... nın sana yav....masına izin vermeyeceksin bundan sonra"
Arkamızda oturan delikanlıdan anında tepki:
"-Hey koçum benimm! Ağzına sağlık"
Kendisi diyemiyor anlaşılan Gizeme :)

Benzeri tepkilerle çıktıktan sonra yol boyunca güldük.
Merak edenler için filmdeki sonun gerçekteki son olmadığını okudum, doğru mu bilmiyorum ama, umarım gerçek değildir..

Sinemada izlemek için önermiyorum. Ama izlemek isteyenlere de keyifli saatler diliyorum..