İstanbul'un en sevdiğim yanı Ankara'ya geri dönmeleri

Eşimle birlikte hiç yolumuz düşmediğinde bile en az 3 ayda bir gideriz İstanbul'a.

Çok sevdiğim arkadaşlarım ve yeni kuzenlerimin orada yaşaması kalacak yer problemimizi de ortadan kaldırınca neredeyse "aa hobi malzemelerim bitmiş, hadi gidip alalım" dediğim bir yere dönüştü İstanbul.

Uçakla 45 dakika.

Otobüsle 6 saat.

Ama sıkıntı İstanbul içinde hareket etmekte..

İşte bir türlü alışamadığım, her seferinde ilk kez görüyormuş gibi dehşete düştüğüm trafik sorunu..

Bu sefer de Bilim Tarihi dersi alan öğrencilerimizle Yeni açılan Bilim Tarihi Müzesini

, konunun uzmanı bir hocamızın rehberliğinde gezme imkanı bulunca, ki bunu ayrıca yazacağım, otobüse atlayıp İstanbul yollarını tuttuk.

Sabah erken saatte vardığımız için yollar boştu.

Ankara'nın buz gibi soğuğundan sonra İstanbul'un ılık havası da iyi geldi.

Müzemizi gezdik, boğaz turumuzu yaptık, karnımızı doyurduk.

Her şey iyi hoş.

Sonra dönüş saati geldi.

Saat daha 16:45.

Köprüye doğru ilerliyoruz.

Aaa, dedik köprüyü yeni  yıl için süslemişler!!

Hayır maalesef, o ışıklar önümüzdeki arabaların farıymış :S

Ve 3 saat sürdü o trafikten çıkmamız!

Çığlık atmayayım diye Yanımda oturan hocam leblebi, çam sakızı vb verip durdu bana, canım.

hadi bizim bir güncüktü, katlandık.

Ya orada yaşayan insanlar. 

Her gün bu trafiği çekiyor olamazlar di mi?

Şaka olmalı bu!

Bir insan neden evinden çıkıp işine gitmek için 1,5 saatini yolda geçirir ki?

Bir Ankaralının buna anlamasına imkan yok.

Ben ki 9 dersine yetişmek için 8:40'ta evden çıksam odada bir çayımı içip öyle girebilirim dersime.

Araba kullandığımdan başladığımdan beri ise ola ki o gün kendime izin vermiştim ama hoca aradı ve çağırdı.

Hemen geliyorum diyip kapatıyorum.

Gaza basmamla hocanın odasında olmam 9 dakika.

Ha akşam yoğun trafiğe kalırsam da dur kalkla maksimum 25 dakika.

Kızılay otobüsüne bindim diyelim, yürümem de dahil, en kötü şartlarda 40 dakikada yine evdeyim, ki o zaman bu ne yaa diye söyleniyorumdur.

Eşimle  İstanbul'a gittiğimizde bana hep şanslı olduğumu söyler; çünkü toplu taşıma da hep oturarak gidebiliyormuşum.

Yok bi de ayakta mı gidecektim??

Toplu taşımada oturulur zaten, eğer sabah 8’de ya da 17:30’da binmediysen..

Ankara’da sabah iş gidiş-dönüşü saati dışında ayakta gittiğimi de pek bilmem.

Sabah 1,5-2 saat işe gidiş, 1,5-2 saat işten dönüş, bir de ayakta.

Yol yorgunluğundan kendine gelemez ki insan?

Eeee neden peki bunca insan bu çileyi çekmeye bu kadar gönüllü?

Sorsak şehir güzel, imkanları çok derler.

Yahu kardeşim, senin akşam eve dönmen en erken 8-9 zaten.

Şehri görmüyorsun ki?

Haftasonu içinse haftasonu ben de Ankara’dan gelip geziyorum senin kadar.

Belki de senden çok..

Anlamam zor..

Bence İstanbul bir kaçamak; yaz aşkı gibi, gez eğlen iyi vakit geçir, sonra bırak gel.

Uzatmaya gelmez.

Ankara ise sıcak bir yuva.

Özgürlük şehri.

Sakin ve huzurlu..

Ve ben ne zmaan İstanbul’a gitsem, iyi ki Ankara’da yaşıyorum diyorum..