İlginç Sorular Mimi

Sevgili Bricit, Tuvaletkağıdı ve Maviumut beni mimlemişler.
Sorular biraz zor.
Teşekkür ediyor ve başlıyorum:

Çaresi bulunmayan bir hastalığa yakalandınız ve bunun sonucunda yaklaşık 1 yıllık ömrünüzün kaldığını öğrendiniz. Kalan 1 yılınızda ne yapardınız ?
Algılamam biraz zaman alır sanırım.
Sonra oturup üzülürüm.
Üzülmekten sıkılınca, "şurada 1 yıl ömrüm kalmış, yarısını böyle mi harcıyorum" diye kendime öfkelenirim.
Öfke nöbetim de biterse nihayet, zamanımın az kaldığını farkedip, değerlendirmeye karar veririm.
Sağlık durumum el veriyorsa, yataklara düşmüyorsam eğer ölmeden önce yapılacaklar listemi gözden geçiririr, eksik maddeleri tamamlamak isterim.
-Yunuslarla yüzmek
-Yamaç paraşütü yapmak
-Bi koalayı kucağına almak
-Batın'la tanışmak (Anne olmak yani) de buna zaman yetmez gibi görünüyo. SOn yılımı kocaman bir karın ve mide bulantılarıyla geçireye gerek de yok.
Hem kim bakacak o çocukcağıza ben ölünce. Bu maddeyi atlayalım.
Bi de tezimi bitirip, dünya gözüyle Dr. ünvanının ismimin önüne eklendiğini görmek isterim.
De bunun için öleceğimi mi öğrenmem gerekiyor diye sordum birden kendime :S
Sıradaki soru.. (işine gelmeyince kaçma hareketleri bunlar!)

Fobileriniz , takıntılarınız var mı ? Varsa neler ?
Karanlıktan, balkon tipi yerlerden ve dişçiden korkuyorum.
Dişçi anıları dinleyemem hiç.
Balkona çıkarım fakat ön kısmına yaklaşınca başım dönüyor, ikinci katta bile olsam.
Takıntılarımı burada uzun uzun yazmıştım.

Bir sabah kalktınız ve dünyada hiç bir insan olmadığını öğrendiniz, ne yapardınız?
Hiç mi yok?
Hiçbiri mi?
Kimse mi yok cidden??
Önce inanmam, bakarım her yere, herkesi ararım bir bir.
Aaa hakkaten diyip, sevdiklerimin de olmadığını görünce önce bi üzülürüm.
Sonra dünya bana kaldı yahu diyip napabilirim diye düşünürüm.
İşe gitmeye gerek yok.
Bankalardaki bütün para da benim, dicem de parayı verecek kimse de yok.
Bütün kitaplar bedava, yaşasınnn.
Yemekler de, gerçi onca yiyeceği tükemem, çok da dayanmaz bozulurlar.
Ee bana kim kebap yapacak, ya da tiramisu, ya da cips?
Dünyayı gezeyim desem, arabama benzini nasıl alıcam?
Araba bozulursa?
Bütün arabalar benim ki, değiştiririm,o mesele diil.
Off öğrenmem gereken ne çok şey var..
Hayvanlar duruyor ama di mi?
Aaa, bütün evler de benim olduğuna göre istediğim insanın evine girip eşyalarını da karıştırabilirim.
Artık etik derdi de yok.
Bak en çok bunu sevdim.
Bakalım kim benden neler saklıyormuş..

Dünyayı dolaşmak isteseniz hangi ülkeden başlardınız ? Neden ? 
Avustralya.
Çünkü koalalar orada.
Diğer en çok merak ettiğim de Roma, Vatikan, Aşk çeşmesi.
Nedeni mimari ve de pizza tabi ki.

İtiraf edin prens/prenses e dönüşür diye kaç kurbağa öptünüz ? 
Kurbağa öpmedim çünkü denk gelmedim.
Beklentisiz de öperim sorun diil, hayvanseverimdir ben.
İlgi alanım genelde büyükbaşlardır.
Öküz öptüm, gergedan öptüm, odun öptüm bol bol.
Onlar bişeye dönüşmedi ama  bendeki odun taraf o öpücüklerden gelme zannedersem.

Asla yanınızdan ayırmadığınız 3 şey ?
Telefon kulaklığım, müziksiz olmaz.
Minik, taraklı, katlanan aynam.
Yüz için güneş koruyucum.
Tamam biraz süslüyüm.

Hayatınızın bir kitap/ film olmasını isteseydiniz hangi kitap/film olmasını isterdiniz ?
Öyle bi kitap var: İki Yeşil Su Samuru_Buket Uzuner.
Hep günlüğüme dokunur gibi hissetmişimdir sayfaları karıştırırken.
Olaylar olmasa da duygular, heyecanlar, korkular, tepkiler o kadar aynı ki Nilsu'yla.
Çok özeldir benim için o kitap.

Ama istek yapıyorsam 3 idiots'taki Ranco olmak isterdim.
Hayata onun kadar pozitif bakmak ve hayatımı tutku duyduğum şeylerle geçirmek.

En yakın arkadaşınızın bir uzaylı olduğunu ve sizi ilk denek olarak kendi gezegenine götüreceğini öğrendiniz, ne yapardınız ? 
Yalan mıymış yani? 
Sırf bu yüzden mi onca zaman arkadaşım gibi davranmış?
Anlattıkları da mı yalanmış, o çocuklar, o ağlamalar... önce onu bi öğrenmek isterim.
Yalansa hayatta gitmem, bitmişir benim için.
Silerim kendisini.
Yok doğruysa, o zaman düşünürüm.
Pek istekli olduğumu söyleyemem.
Orada yiyebileceğim şeyler var mı, bana iğne batıracaklar mı, bi yerimi kesip alacaklar mı bunlar önemli şeyler.
Sivilcelere iyi gelen bi uygulamaları var mı?
Varsa neden hala buradayız, çıksak ya yola bir an önce aaa yolumuz uzun.
 
İsviçreli bilim adamları görünmezlik hapını buldu ve siz bu hapı kullanan ilk kişisiniz. Hapı kullandıktan sonra yapacağınız ilk şey nedir? 
İŞte şimdi düştünüz elime!
Önce sinirimi bozan insanlara dadanırım.
Bardağı masaya mı koydu, bardağı diğer tarafa koyarım.
Eşyalarının yerini değiştiririm, kafayı yesin biraz.
Önemli belgelerini yırtarım.
Bilgisayarını çökertiririm.
Giysilerine nar suyu dökerim.
Dışarıda eğlenirken elbisesinin fermuarını açarım.
Yih yihh yihhh yaşasın kötülük.

Sonra hocalarıma gider, kulaklarına kendimle ilgili harika şeyler fısıldarım.
Ne kadar çalışkan, ne kadar disiplinli, ne kadar canayakın, ne kadar akıllı.... olduğumu.
Kulaklarına küpe olsun.

Sık sık uçağa biner ve istediğim yere gidip dönerdim.
Ne var ki, o uçak zaten gidiyor oraya, ben olsam da olmasam da.

Kendimizi kötü hissettiğimizde yaptığımız şeyler?
Genelde yürürüm.
Sadece yürürüm.
Bazen kulaklığımı takar, daha önce girmediğim sokaklara dalar, önce kaybolup, sonra yolumu bulmaya çalışırım.
Çok yakın arkadaşlarımdan birini arayıp, nefes alamdan bıdı bıdıı bıdı konuşur, yorulunca cevabını beklemeden "ohh iyi geldi, teşekkürler" diyip kapatırım.
Ya da ikea ya giderim, showroomlarını dolaşırım.
Evimin olduğu kadar ruhumun da herşeyi.

Bu mimi herkes cevapladı sanırım.
Kimse kalmadı sanki.
Kalan olduysa onlara gelsin..