16 Nisan 2012 Pazartesi

Hayatın Işıkları Yanınca



Son zamanlarda Serdar Özkan'a takıldım.
O masalsı anlatımına hayran kaldım.
Her kitabının birbiriyle bir yerde kesişiyor olması da ayrıca hoşuma gitti.
Her ne kadar Onu Martı'yla Küçük Prens'le yanyana koysalar da ben bu kitabında küçük Zeze'yi, Güneşi Uyandıralım'ı buldum; cururu kurbağası Adamla birlikte.
Ve yine o içimi burkan, ama aynı zamanda kıpırtadan masumiyetle karışık heyecanını.
Aynı şekilde her ikisinde gözlerimde beliriveren damlaları.
Çok akıcı diliyle 1 günde bitirdim.
Hem sonuna gitmek isteyerek okuduğum, hem bitmesin diye okumaya kıyamadığım, narin, kırılgan, çocukluğun o saflığına ve enerjine sahip bir kitaptı benim için.

Bir yunusla arkadaşlık eden bir çocuk ve hayata kırgın
, elindeki bir kutu hapla intihar etmeye kalkışan bir yetişkinin yüreklerinde yaşayan bir öyküydü.

Ve Serdar Özkan'ı en iyi kendi cümlesiyle özetleyebilirim:
Öyle masallar vardır ki, gerçek hayattan daha gerçektir.." 

Bu satırların altını çizmeden geçemedim:

biribirine sarılmış iki çocuk"Çünkü benim için arkadaş, "içimdekini bilen" demek.
Arkadaşlık ise iki çocuğun bir çocuk olması demek.
İşte bu yüzden benim hiç arkadaşım yok.
Oyun oynadığım, şakalaştığım bir sürü çocuk var, ama arkadaşım yok.
Çünkü bence arkadaş, her an sarılmak isteyeceğin kişi demektir.
Çünkü iki çocuk sarılınca bir çocuk olur." 


"Herşey bir gün gider."
"Biliyorum," dedim. "Bunu yaptığım kumdan kalelerden biliyorum. Onlar da hep yok olup gidiyor. Ama sen kalmalısın."
Bir kez daha "Herşey bir gün gider," dedikten sonra denize daldı ve gitti.

"Biliyor musun, Düş ve Gerçek, Işık Dünyasında yaşayan iki ölümsüzmüş ve ikiz kardeşmişler.
Birbirine ince bir köprüyle bağlı iki adada yaşıyorlarmış.
Ama bazen birbirlerini öylesine özlüyorlarış ki, birbirlerine koşuyor ve sımsıkı sarılıyorlarmış.
İşte tam o sarılma anlarında, dünyamızda terk edilmemiş bütün düşler gerçek oluyormuş."

"Eğer bir çocuk içindeki ışığa kavuşmak isterse, bu gerçekleşene kadar, gerekirse Ölüm Meleği bile onu yaşatmak için savaş verir."

"Küçük çocuklar gibi olmadıkça, göklerdeki bilgeliğe erişemezsiniz."

"Çok yakında kavuşacağız! Işıktan bir adamız olacak. Sevginin sayısız yüzünü seyedeceğiz o adadan. Işığın kaynağı Sevgi'nin. Ve evet, bir daha ayrılmayacağız, hayatın ışıkları yanınca."



4 yorum:

  1. En kısa zamanda o kitabı okumama lazım, naif çok naif :)

    YanıtlaSil
  2. Böyle güzel yorumlar görünce canım çekiyor:) Alınacaklar listesine eklenmeli diyorum

    YanıtlaSil
  3. tanıştığıma memnun oldum canım
    hoş paylaşımlar
    bana da beklerim:)

    YanıtlaSil
  4. Her zaman çocuk olarak kalmamız mümkün değil de, keşke hep çocuk masumiyetinde kalabilsek..

    YanıtlaSil

söyleyecek bir şeyin vardır mutlaka

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...